Telewizor to częsty wydatek lub zamiar jego poniesienia wśród przedsiębiorców. W aktualnej rzeczywistości gospodarczej telewizor jest znacznie szerzej wykorzystywany w działalności niż jeszcze kilka lat temu. Dodatkowo pandemia przyczyniła się do rozwinięcia gałęzi pracy zdalnej, a więc na odległość.
Powstaje więc pytanie czy w każdym przypadku zakup telewizora do działalności może stanowić koszt uzyskania przychodu?
Co to jest koszt firmowy, kiedy wydatek będzie kosztem uzyskania przychodu?
Na mocy art. 22 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 zwanej dalej ustawą o PDOF) koszty uzyskania przychodu to wydatki poniesione w działalności gospodarczej, które obniżają podstawę opodatkowania a w rezultacie podatek dochodowy.
Koszty nieuznane za koszty uzyskania przychodów nie mogą obniżać podstawy opodatkowania a zatem i wysokości zaliczki na podatek dochodowy lub rocznego podatku dochodowego.
| UWAGA: Koszty firmowe, których poniesienie obniża podatek dochodowy to wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych ustawowo z kosztów firmowych. |
Wydatek poniesiony na działalność gospodarczą będzie kosztem uzyskania przychodu, jeżeli:
- został poniesiony przez podatnika,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,
- nie został podatnikowi zwrócony w jakiejkolwiek formie (np. dotacje, subwencje, inne dopłaty),
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF.
Należy zaznaczyć, iż to przedsiębiorca decyduje, czy ujmie dany wydatek w kosztach uzyskania przychodów. To przedsiębiorca ponosząc wydatek przeznaczony na cele firmowe musi odpowiedzieć sobie na pytanie o racjonalność jego poniesienia. Zawsze proście jest uzasadnić konieczność poniesienia kosztu, który przynajmniej w pewnym stopniu można powiązać z profilem prowadzonej działalności. Natomiast trudniej jest udowodnić poniesienie wydatku na cele firmowe, jeżeli jego istota względem profilu działalności jest zaskakująca.
Oczywiście do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków nawet racjonalnie uzasadnionych, jeżeli zawierają się w katalogu kosztów wyłączonych ustawowo z kosztów firmowych – art. 23 ustawy o PDOF.
Wydatki na nabycie telewizora w kosztach firmy
Zakup telewizora na cele działalności gospodarczej musi wiązać się z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów z działalności. Ponadto musi zaistnieć związek pomiędzy prowadzoną działalnością a koniecznością kupna telewizora.
Wreszcie zakup telewizora podatnik musi racjonalnie uzasadnić. W dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej telewizor jest jednak bardzo często używany, niejednokrotnie jako zamiennik monitora komputerowego.
Przykład 1
Czynny podatnik VAT prowadzi działalność polegającą na sprzedaży usług konsultingowych. Do swojego biura nabył telewizor, aby móc przeprowadzać konferencje z nowymi lub aktualnymi klientami. Podatnik prowadzi także bieżące rozmowy wideo z aktualnymi klientami w zakresie realizacji świadczenia swoich usług. Czy zakup telewizora podatnik będzie mógł ująć w kosztach firmy?
W omawianym przypadku zakup telewizora można ująć w kosztach uzyskania przychodów.
Przykład 2
Czynny podatnik VAT świadczy usługi wsparcia IT dla firm w ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej. Co dzień łączy się za pośrednictwem wideo ze swoimi klientami w celu przedyskutowania zaistniałych problemów z siecią firmową.
Podatnik do tej pory korzystał z monitora komputerowego. Jednak w ostatnim czasie zakupił telewizor, aby rozdzielić prowadzenie rozmów wideo i dostęp do laptopa, gdzie może w tym samym czasie zdalnie naprawiać sieć firmową swojego klienta. Czy zakup telewizora podatnik będzie mógł ująć w kosztach firmy?
W omawianym przypadku zakup telewizora można ująć w kosztach uzyskania przychodów.
Przykład 3
Czynny podatnik VAT świadczy usługi ubezpieczeniowe w ramach prowadzonej działalności. Do swojego biura zakupił telewizor.
Na ekranie telewizora wyświetla szczegóły omawianej oferty. Łączy się także za pomocą relacji wideo z innymi zaprzyjaźnionymi agentami celem przedyskutowania innych ofert dla swoich klientów. Czy zakup telewizora podatnik będzie mógł ująć w kosztach firmy?
W omawianym przypadku zakup telewizora można ująć w kosztach uzyskania przychodów.
Przykład 4
Czynny podatnik VAT prowadzi restauracje. W ostatnim czasie zakupił 3 telewizory, które zamontował w restauracji.
Na ekranie telewizora wyświetla szczegóły swojej oferty – nowości, informacje o rabatach, informacje o programach lojalnościowych, o możliwości zbierania punktów. Czy zakup telewizora podatnik będzie mógł ująć w kosztach firmy?
W omawianym przypadku zakup telewizora można ująć w kosztach uzyskania przychodów.
Jak Fiskus patrzy na zakup telewizora na cele działalności gospodarczej
W jaki sposób patrzy Fiskus na wydatek w postaci telewizora. Na co podatnik powinien zwrócić uwagę? Poniżej zaprezentowano 3 pozytywne stanowiska Fiskusa jak i 1 negatywne, które jasno pokazują jego spojrzenie względem omawianego wydatku na telewizor.
„(…) Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:
* Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą;
* Działalność ta obejmuje m.in. usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych oraz związanych z oprogramowaniem;
* Świadczy Pan usługi dla włoskiego kontrahenta, a co za tym idzie, niezbędne jest prowadzenie częstych spotkań audio-wizualnych, podczas których prezentowane są treści związane z przedmiotem umowy. W związku z sytuacją epidemiologiczną regularne spotkania stacjonarnie we Włoszech są uniemożliwione, w związku z czym niezbędne jest przeprowadzanie spotkań w trybie zdalnym;
* W związku z potrzebą przeprowadzania wideokonferencji z pracownikami włoskiego kontrahenta, zamierza Pan zakupić telewizor o rozmiarze około 50-60 cali, którego koszt nie przekroczyłby 5000,00 złotych brutto. Telewizor ma służyć jako wyświetlacz do przeprowadzania wideo-konferencji oraz do prezentowania treści innym członkom zespołu w dobrej jakości. Prezentowanie treści prezentacji miałoby się odbyć poprzez udostępnienie ekranu innym uczestnikom wideo-konferencji. Zaznaczyć należy, iż w wideo-konferencjach będzie uczestniczyć kilkanaście osób.
* Ponadto, będzie Pan używał telewizor na stoiskach, podczas których będzie prezentował gronie interesantów zrealizowane przez siebie projekty.
* Telewizor ten będzie dla Pana niezbędnym narzędziem pracy, dzięki któremu zachowa On własne źródło przychodu.
* Otrzyma Pan fakturę VAT od firmy, od której kupuje telewizor, dokumentującą zakup telewizora, a więc wydatek poniesiony na ten zakup.
Wydatek na telewizor będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. (…)”.
(…) Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą związaną z doradztwem prawnym, w tym zastępstwo procesowe jako profesjonalny pełnomocnik. W ramach zlecanych Pani czynności prowadzi Pani m.in. bieżącą obsługę prawną tych podmiotów (w trybie zdalnym) oraz zlecone jej w wyniku tej obsługi sprawy sądowe. W ramach współpracy konieczne jest niejednokrotnie konsultowanie spraw z kilkoma osobami, dlatego też organizowane są spotkania z wykorzystaniem programów typu (…) lub innych jemu podobnych, jako że osoby uczestniczące w projektach lub mogące udzielić odpowiedzi/dostarczyć informacji w ramach zleconych spraw przebywają w różnych miejscach na terenie Polski, a część z nich – z uwagi na pandemię COVID-19 – pracuje także w dużej części zdalnie. Dodatkowo, wskazuje Pani, że kontrahenci, klienci, korzystają coraz chętniej wyłącznie ze zdalnej formy kontaktu, która pozwala jednocześnie na połączenie się kilku osób w różnych miejscach (a to dyrektorów, kierowników, pełnomocników etc.).
Od marca 2020 r. świadczy Pani pracę głównie zdalnie, a od sierpnia 2021 r. z filii kancelarii, która jest zarejestrowana w domu. Jednocześnie jest to miejsce Pani zamieszkania. Jedynie okazjonalnie pojawia się Pani w siedzibie kontrahenta, m.in. w celu odbioru dokumentów czy podpisania pism. Od marca 2020 r. spotkania (a także większość rozpraw) odbywają się zdalnie za pośrednictwem programu (…) lub innych podobnych. Podczas spotkań pojawia się konieczność prezentowania, udostępnionej przez innych członków zespołu, zawartości ekranu (tzw. screen-sharing). Obecnie prawie wszystkie rozprawy wyznaczane przez sądy odbywają się w formule zdalnej.
W związku z potrzebą ciągłej komunikacji elektronicznej z głównymi kontrahentami, a także udziału w rozprawach zdalnych, zamierza Pani zakupić telewizor, który ma służyć jako duży ekran komputerowy do ww. wideo-konferencji oraz do prezentowania, udostępnionej przez innych członków zespołu, zawartości ekranu (tzw. screen-sharing).
W domu znajduje się specjalne wydzielone pomieszczenie na cele prowadzenia działalności gospodarczej (gabinet). Telewizor zostanie umieszczony w gabinecie, w którym wykonuje Pani swoje obowiązki służbowe. Pomieszczenie nie jest wykorzystywane do Pani celów prywatnych.
Wydatek na telewizor będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. (…)”.
(…) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych, w zakresie:
- organizacji imprez artystyczno – rozrywkowych typu: koncerty piosenkarzy, zespołów muzycznych, występy kabaretów, itp.,
- sprzedaży biletów na imprezy artystyczne,
- organizacji imprez dydaktyczno – oświatowych dla dzieci i młodzieży.
Głównym typem działalności, która przynosi największe przychody, jest konkurs wokalny – ogólnopolski program artystyczny pt. „Wygraj (…)”. Każdy taki program jest filmowany przez wynajętą do tego firmę, świadczącą tego typu usługi. Z takiego programu Zainteresowany otrzymuje od firmy realizującej, oryginalną płytę z filmem, nagraną w technice „A”. Chodzi o to, ażeby jakość nagrania była jak najlepsza. Następnie płyta jest kopiowana i sprzedawana przez odpowiednie kanały dystrybucyjne firmy.
Fragmenty filmu z laureatami konkursu zamieszczone są na stronie internetowej firmy. Płyty są także rozsyłane do środków masowego przekazu (telewizja, radio, prasa itp.) w celu upowszechniania i promocji utalentowanych wykonawców i ich popularyzacji. W takim przypadku wymagania co do jakości technicznej filmu są bardzo wysokie.
Do tych wszystkich wymienionych czynności niezbędny jest bardzo nowoczesny i wysokiej jakości sprzęt, taki jak np.: telewizor „B”, nagrywarka, odtwarzacz płyt, itd.
Wydatek na telewizor będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. (…)”.
Patrząc na wydatek na telewizor Fiskus dość przychylnie patrzy na uznanie go jako koszt firmowy. O ile zatem przedsiębiorca wykaże związek przyczynowo – skutkowy z prowadzoną działalnością a telewizor będzie faktycznie używany wyłącznie w działalności to nie będzie przeciwskazań, aby jego wartość ująć w kosztach uzyskania przychodów.
Jeżeli wartość telewizora przekroczy sumę 10.000 zł wówczas podatnik zastosuje amortyzację rozłożoną w czasie albo gdy będzie miał do tego prawo dokona jednorazowej amortyzacji telewizora.
Warto podkreślić, iż czasem choć rzadko Fiskus zaneguje zakup telewizora w kontekście wydatku kwalifikującego się jako firmowy.
Fiskus nie zawsze uzna zakup telewizora za koszt uzyskania przychodu w działalności gospodarczej
Poza pozytywnymi stanowiskami Fiskusa w aspekcie ujęcia wydatku na telewizor w działalności gospodarczej występują też i negatywne stanowiska. Fiskus wskazuje, że zakup telewizora musi nastąpić wyłącznie na cele prowadzonej działalności. Jeżeli nie można wykluczyć jego użytku prywatnego, wówczas nie może wydatek na zakup telewizora stanowić koszt uzyskania przychodu.
Poniżej zaprezentowano jedno negatywne stanowisko Fiskusa w sprawie nabycia telewizora do firmy.
„(…) Wnioskodawca aktualnie mieszka w przedmiotowej nieruchomości (lokalu mieszkalnym) wraz z rodziną (żona i dwoje małoletnich dzieci). Wnioskodawca przeniósł działalność gospodarczą i prowadzi ją pod adresem nieruchomości, w której znajduje się lokal mieszkalny. Nie wyklucza On, że „narzędzia” wskazane we wniosku, tj. telewizor, laptop, ekspres do kawy, meble wypoczynkowe, mogą być wykorzystywane również przez użytkowników mieszkania, lecz w ograniczonej formie i zakresie.
Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w stanie developerskim, co oznacza, że konieczny był remont mieszkania. Stan developerski oznacza, że mieszkanie było wyposażone jedynie w instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną, betonowe posadzki, tynk na ścianach oraz okna. Aby zatem mieszkanie przystosować do zamieszkania konieczny był remont w postaci wyposażenia, łazienki, zakupu i ułożenia podłóg, naniesienie na ściany gładzi tynkowej i jej malowanie, zakupu drzwi wewnętrznych.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca wykorzystuje dla celów prowadzonej działalności gospodarczej niewydzieloną część lokalu mieszkalnego (salonu wraz z aneksem kuchennym), która nie służy tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a wykorzystywana jest również na własne cele mieszkaniowe domowników tego mieszkania, to wskazane we wniosku wydatki dotyczące tego pomieszczenia, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, mieszkanie to należało przystosować do zamieszkania i właśnie w tym celu zostały one poniesione. Zatem, nie jest możliwe wyodrębnienie, które wydatki (i w jakiej części) mogą mieć związek prowadzoną działalnością gospodarczą.
Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z dostosowaniem części mieszkania, przeznaczonej do wykonywania działalności gospodarczej, tj. wykonanie w nim robót budowlanych, zakup paneli, wykonanie prac elektrycznych i oświetleniowych, zakup radia internetowego i uchwytu do telewizora, które zostały poniesione w pomieszczeniu niewyodrębnionym z pozostałej części mieszkania, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż są to wydatki, które ponoszą osoby fizyczne niezależnie od tego czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe wydatki osobiste, np. wydatki dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby odpowiednich warunków mieszkaniowych.
Analogicznie do powyższego, wydatki poniesione na zakup wyposażenia, tj. telewizora, laptopa, ekspresu do kawy oraz mebli wypoczynkowych, które jak wskazał Wnioskodawca mogą być również wykorzystywane przez użytkowników mieszkania w celach osobistych, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Nie występuje bowiem ścisłe i niebudzące wątpliwości powiązanie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę z celem osiągnięcia przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem wydatki te w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wydatek na telewizor nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu. (…)”.
